Brief vrijwilliger
München, 7 Juli ‘s avonds half acht
Lieve Ouders,
Ik zal U eens het een en ander schrijven. Ten eerste over het leven hier. Het is leuk hier in dienst te zijn Tot nu toe hebben we nog niet veel gewerkt. Wel hebben we ons uniform, en schoenen gekregen.
Het eten is goed, men moet er alleen aan wennen we staan s morgens om 5.00 uur op, avonds om 10.00 uur ligt alles er weer in. Je slaapt natuurlijk dadelijk in. Alles hier in de kazerne is ruim en zindelijk, Vandaag heb ik kamerwacht.
Ik wou, dat U er eens bij kon zijn en de Hollandsche Compagnie soldaten en de Duitsche recruten kon zien, Dan kon U eveneens zien hoe stram dat gaat. De opleiding hier is heel zwaar, maar ik weet zeker, dat wanneer deze tijd voorbij is, men een geheel nieuw mensch geworden is.
Dan wil ik nog wat zeggen, er zijn er veel, voor wie de dienst te zwaar is en die teruggaan of die bij de tweede keuring afgekeurd zijn.
Die vertellen natuurlijk in Holland heel andere dingen dan de waarheid. Ik vind het hier heel prettig en vertrouw er op, dat de Führer alles ten goede zal volbrengen. Het is in ons eigen voordeel Ik lig op een verdraaid leuke kamer, met een aardige SS—man. Hij is kameroudste.
Toch zie ik hier de mogelijkheid, een andere kerel te worden en me een nieuwe toekomst te bouwen in een gemeenschap waar ik mijn volk tot nut kan zijn.
Vader en moeder, nu ga ik eindigen. Het gaat goed met me en ik denk dat we binnenkort een stuk verder zullen zijn met de opleiding. Als ik terug kom zal ik in elk geval een ander mensch zijn.
Mijn allerhartelijkste groeten,
L.
Bovenstaande brief is door een Nederlandsche vrijwillige die zich in opleiding in de Standarte Westland bevind aan zijn ouders geschreven.
Ergänzungsstelle Nordwest.