Jan Lap en Nora
Overgenomen uit een schrift van Zwaantje Hans
Jan Lap en Noa
Daar woonden bij een zekere stad
Een Doame riek aan goud
Die älle adele brieven har
En adelijk gemoed
Zoo der gebrek, verdriet of zörg
Of andere ellende was
Men kwam om hulpe bie de borg
Hoast altied krek van pas.
As der ien in ’t warme bedde lag
En ’t was een arme vrouw.
Zie wust maar even of op slag
Gong zie der zelf naar toe.
Zuks hadden ook Jan Lap en Noa
Bie ondervinding had.
Doe zie nog kleintjes kregen
Gaf dat ja altied wat
Maar Henderieks heur kleinste
Was in het derde joar al goauw
De hope, dat hie nog een greur
Of zuster kreeg stund flauw
Ik wiet een mooie list zegt Jan
Ik stuur aan Mevrouw bericht
Dat doe van nacht bevallen bist
Hoe likt die dat, mien wicht
Do hest, zegt ze mooi bedacht
Moar nee, as Mevrouw ies kwam
Zoo as ze vroeger ook wal dee
En dat bedrog vernam
Dat is niks ik kiek het venster oet
Komt zie der an, welnou
‘k Leg Rieks gauw in de wiege
En dou noar ’t bedde toe.
Dat is goed, zegt zie
Moar Jan, hoe kriegen wie
Nou lieden noar de borg
Ik schrief een briefien naar Mevrouw
Zegt Jan, het doe maar geen zürg
Doe zet hie zuk veurt ’t raam en kik.
Toch is hie niet gerust
Wat is dat, o ’t is Mevrouw hie schrikt
Wief rup hie gouw in ’t bedde
Met stopt hie Rieks in ’t rooie pak
Dat op de wiege hong.
Maar doar hie um met een spele stak
Dou reerde de arme jong
Moar zien gereer en zien gesten
Hulp kleine Rieks moar niet
Hie leg um in de wiege hen
En zuse sloap mien kindje
Zung toen de Boas met luder stem want
Hie heurde dat de deure gong.
Wat zat hie in de klem.
Hiel zachtjes komt Mevrouw er in
Wat zingt ge hard mijn vriend
Voorzichtig toch, wijl mijn vriendin
Thans rust en stilte dient.
Ik feliciteer met hart en mond
U beiden goede lien
Ik zei, toen uw brief kwam, ik wil terstond
Hun raad en hulpe bien
Hoe is het met uw Noatje.
Ik meende dat men zorgelijk sprak
Jan dachte toen, was zie moar weer weg
Moar hie stotterde nog al een beetje zwak
Nee zegt zij ik hou u niet langer op
Maar ik moet voor mijn vertrek
Eerst nog, dat spreekt vanself de lieve po nog zien
Op lichte ze het dek.
Maar zegt ze wie toch zag er ooit
Zoo’n zuigeling goede lien
Neen ik heb zoo oud ik ben
Nog nooit zoo’n manlijk kind gezien
Straks krijgt ge een doopjurk en een sprei
Van laken koopman Rieks
Maar hoe heet de kleine
En o wee de kleine reup ‘k Hait Rieks.
Mevrouw word boos en zegt Jan Lap
Ik Wensch bij scheiden u en Noatje
Van harte beterschap met ’t liegen hoor adju.
Dat is loon zegt Noa veur oes bedrog
Jan Jan wat dut mie ’t leed
Wat korte biene hebben toch
Die leugens ik liege nooit weer
En komt veur ’t keelgat mie weer ooit
Een leugen ‘k wil direct Wan nee vergetten
Kan ik ’t nooit ‘k Wil denken aan
Ik hiet Rieks.